Auteur: Theresa Song Loong
Foto: Amresh Jokhoe
Mijn collega is de stad uitgetrokken. De leefbaarheid van Utrecht staat zwaar onder druk. Betaalbare huisvesting is voor steeds minder bereikbaar, daar zijn we het dus over eens.
Ze vertelt me dat de kinderen ruimte nodig hebben, dus is het geworden: vijf slaapkamers en 200m2. Daar schrik ik even van. Vijf slaapkamers met twee kinderen, dat vind ik wel erg veel. In de stad ben je toch tevreden met minder vierkante meters.
Toch is minder vierkante meters per persoon niet per se wat er gebeurt in Utrecht.
De confrontatie en kloof van huisvesting van arm en rijk is nergens zo zichtbaar als aan het Amsterdam-Rijnkanaal. Ga vanuit de stad de gele brug over en je ziet het links van je liggen. Direct naast kunststof containerwoningen worden huizen gebouwd. Huizen die verkocht zijn voor prijzen tussen de 608.000 en 849.000 euro. Woningen van 209m2 kijken straks recht naar binnen bij woningen van 21m2.
De ene voldoet netjes aan BENG, bij de ander staat wekelijks de rioolspoeddienst voor de deur en wordt het binnen 41 graden celsius op een zomerse dag. De ene is bedoeld voor diegenen die hun huis succesvol aan de starter met jubelton kon verkopen. Het andere type woningen is bestemd voor mensen die tenauwernood aan dakloosheid ontkwamen met dank aan o.a. Stichting Tussenvoorziening en Leger des Heils.
We werken op ons kantoor in Overvecht en onvermijdelijk kijken we naar de leefomgeving. Hoge flats waar veelal gezinnen in wonen. Mijn collega vervolgt: als je in de ene arm een baby vasthoudt, en met de andere de trapleuning, hoe draag je dan je luiertas? Een flat zonder lift, dat is toch levensgevaarlijk? Terugdenkend aan dit gesprek denk ik: een betaalbare woning, wat een geluk in de stad. Als het toch gevaarlijk is, des te belangrijker is het om samen op te trekken om de toegankelijkheid en kwaliteit van woningen te verbeteren.
Als het gaat om de woningcrisis vinden groepen elkaar niet. De doelgroepen voor woningen lopen zo ver uiteen dat denkbeelden over adequate huisvesting sterk uiteen lopen. We zijn het erover eens dat de prijzen de pan uit rijzen en dat dat de leefbaarheid van de stad negatief beïnvloedt.
Er is landelijke regie nodig om de woningmarkt toegankelijk voor iedereen te maken. Lokaal moet er ruimte komen voor bewonersinitiatieven die met slimme gedeelde voorzieningen minder vierkande meters per persoon kosten. Lokaal is er ruimte om met innovatie te experimenteren om dit mogelijk te maken. Lokaal kan er nadruk gelegd worden op Housing First om dakloosheid te bestrijden.
Laten we dan ook gezamenlijk optrekken in plaats van individueel te kijken hoe je de ander kan overbieden op een oververhitte woningmarkt, of passief toekijken naar de problemen van anderen. Laten we een visie op een inclusieve en betrokken leefomgeving creëren en deze uitdragen. De tijd is er rijp voor.
Stichting COMPLEKS staat op 21 november als een van de sprekers op het podium van het Woonprotest Utrecht, tussen 13 en 14 uur. Wees welkom om je steun te betuigen.
Wil je meer doen? Sluit je aan als vrijwilliger om mee te helpen aan de toekomst van wonen.